να μάθεις στο παιδί σου να κοιμάται μόνο του; Μια μέθοδος που χρησιμοποιείται συχνά είναι να σταματήσεις να παίρνεις το παιδί μαζί σου στο κρεβάτι. Μια μητέρα από τις ΗΠΑ πιστεύει ότι αυτή η ιδέα είναι απαίσια.
Έκανε μια δημοσίευση στο μπλογκ της από την οπτική ενός μπερδεμένου και αναστατωμένου μωρού:
“Αγαπητή μαμά,”
“Είμαι μπερδεμένος.”
“Έχω συνηθίσει να κοιμάμαι στα απαλά, ζεστά μπράτσα σου. Κάθε βράδυ ξάπλωνα δίπλα σου. Αρκετά κοντά σου για να ακούω τον χτύπο της καρδιάς σου, αρκετά κοντά για να μυρίζω το γλυκό σου άρωμα. Κοιτάζω το όμορφο πρόσωπο σου καθώς με παίρνει ο ύπνος, ασφαλή στην τρυφερή αγκαλιά σου. Όταν ξυπνάω πεινασμένος, με κρύα πόδια ή χρειάζομαι μια αγκαλιά, με περιποιείσαι αμέσως και μετά από λίγο με παίρνει ξανά ο ύπνος.”
“Αλλά η τελευταία εβδομάδα ήταν διαφορετική.”
“Κάθε βράδυ της εβδομάδας πέρασε κάπως έτσι. Με τύλιγες στο κρεβάτι μου και με φιλούσες για καληνύχτα, έσβηνες το φως και έφευγες. Αρχικά ήμουν μπερδεμένος, αναρωτιόμουν που να πήγες. Μετά φοβόμουν και σε φώναζα. Φώναζα και φώναζα την μαμά μου, αλλά δεν ερχόσουν! Ήμουν τόσο στεναχωρημένος, μαμά. Σε ήθελα πολύ. Ποτέ δεν έχω νιώσει κάτι τόσο δυνατό. Που πήγες;”
“Και τελικά ήρθες! Πόσο χαρούμενος και ανακουφισμένος ήμουν που ήρθες! Νόμιζα ότι με είχες αφήσει για πάντα! Άπλωσα τα χέρια μου προς τα σένα, αλλά δεν με έπαιρνες αγκαλιά. Δεν με κοιτούσες καν στα μάτια. Με ξάπλωσες με τα απαλά χέρια σου και είπες “Σσσς, είναι ώρα για ύπνο τώρα” και έφυγες πάλι.”
“Αυτό έγινε ξανά και ξανά. Σε φώναζα και μετά από λίγο, όλο και περισσότερο κάθε φορά, επέστρεφες αλλά δεν με κρατούσες.”
“Αφού φώναζα για ώρα, έπρεπε να σταματήσω. Ο λαιμός μου πονούσε πολύ. Το κεφάλι μου ήταν βαρύ και η κοιλιά μου γουργούριζε. Η καρδιά μου πονούσε περισσότερο από όλα, όμως. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν ερχόσουν.”
“Αλλά το βράδυ, όταν είναι σκοτεινά και ήσυχα και το νυχτερινό φωτάκι ρίχνει παράξενες σκιές στον τοίχο μου, εξαφανίζεσαι. Καταλαβαίνω ότι είσαι κουρασμένη, μαμά, αλλά σε αγαπώ τόσο πολύ. Θέλω απλά να είμαι κοντά σου, αυτό είναι όλο.”
“Τώρα, το βράδυ είμαι ήσυχος. Αλλά ακόμα μου λείπεις.”
Αυτά τα λόγια έχουν κοινοποιηθεί εκατοντάδες φορές και έχουν προκαλέσει έντονες συζητήσεις – δεν συμφωνούν όλοι μαζί της όμως. Εσείς τι πιστεύετε;
